ประวัติของโรงเรียน

1. ข้อมูลทั่วไป

1.1 ชื่อสถานศึกษา   โรงเรียนบ้านตาโงะ         ตั้งอยู่หมู่ที่  11    มะรือโบออก  อำเภอเจาะไอร้อง      
               จังหวัดนราธิวาส  รหัสไปรษณีย์ 96130   โทรศัพท์

1.2 สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน  กระทรวงศึกษาธิการ

1.3  สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส เขต3 

1.4 เปิดสอนตั้งแต่ระดับอนุบาล 2   ถึงระดับ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

1.5 มีเขตพื้นที่บริการ  2 หมู่บ้าน  ได้แก่ หมู่ 11 บ้านชอมอง และ หมู่ 2 บ้านตาโงะ ,                     บ้านโคกกือยิง 
             และบ้านกำปงบารู 

     1.6 ประวัติโดยย่อและวัตถุประสงค์เฉพาะของสถานศึกษา

คำว่า ตาโงะ เป็นเครื่องมือจับปลาชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ไผ่  มีลักษณะคล้ายสวิง  โรงเรียน                   

บ้านตาโงะเปิดเรียนครั้งแรกเมื่อ 1 สิงหาคม 2501 โดยมีนายเจียร ศรีคงแก้ว เป็นครูใหญ่  นายมะแด สาระห์ เป็นผู้ใหญ่บ้านขณะนั้น เป็นผู้อุปการะและริเริ่มสร้างโรงเรียนขึ้น โดยได้รับความร่วมมือจากราษฎรหมู่ที่ 2 (บ้านตาโงะ ,ชอมองในขณะนั้น) ร่วมกันสละแรงงานสร้างอาคารเรียนชั่วคราว พร้อมสละเงินเพื่อซื้อที่ดิน จำนวน 1 ไร่ ราคา 30,000 บาท   ต่อมาในปี พ.ศ. 2552 โรงเรียนได้รับบริจาคที่ดินเพิ่มเติมจาก นางสาวลีปะ มามะเร และระดมซื้อเพิ่มเติมโดยการบริจาคเงิน จากนางซาแลฮา ศรีริกานนท์ และ นางเจ๊ะฮาซือนะ ดือเย๊ะ ครูโรงเรียนบ้านตาโงะ รวม 10,000 บาท อีกเป็นจำนวน 1 ไร่ ทางทิศเหนือของโรงเรียน

          ปัจจุบันโรงเรียนบ้านตาโงะ  ตั้งอยู่หมู่ที่  11  ตำบลมะรือโบออก  อำเภอเจาะไอร้อง  จังหวัด

นราธิวาส  มีเนื้อที่  7 ไร่ 3 งาน 72  ตารางวา เปิดสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาล 1 ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่  6 สำนักงาน    เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาสเขต 3   สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน

          เมื่อวันที่ 18 เมษายน  2555  เวลา 17.30 น.  อาคารเรียนแบบ 017  ซึ่งเป็นอาคารเรียน

เดียวของโรงเรียนประกอบด้วยห้องเรียนระดับอนุบาล และประถมศึกษา   ห้องพักครู  ห้องสมุด ห้องพยาบาล ห้องสื่อ วัสดุและครุภัณฑ์   ห้องคอมพิวเตอร์   ถูกเพลิงไหม้ได้รับความเสียหายทั้งหลัง ทำให้ขาดสถานที่จัดการเรียนการสอนการสอนให้กับนักเรียน

          วันที่  30 เมษายน 2555  นายซากี  สะมะแอ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านตาโงะและคณะครู

โดยความร่วมมือของภาครัฐ  ผู้นำชุมชน ชาวบ้านหมู่ที่ 2 (บ้านตาโงะ) และหมู่ที่11 (บ้านชอมอง) ร่วมกันสร้างอาคารเรียนชั่วคราวกึ่งถาวร ขนาด 5 ห้องเรียน โดยใช้กำลังแรงงานชาวบ้าน 2 หมู่บ้านจัดเวรเป็นชุดๆ และได้รับ การอนุเคราะห์เงินบริจาคและวัสดุอุปกรณ์การก่อสร้างจาก ผู้มีจิตศรัทธา  คณะครู และหน่วยงานต่างๆ ทางภาครัฐและเอกชน